
خون مایعی است که کار اصلی آن رساندن اکسیژن و موادّ تغذیهکننده مانند گلوکز و سازنده به بافتها و کمک به دفع مواد زائد (همچون کربن دیاکسید و اسید لاکتیک) از بافتهای بدن و دفاع در برابر میکروارگانیسمها میباشد. این مایع بهوسیله? پمپاژ قلب (یا ساختاری همانند) توسط رگها، به تمام قسمتهای بدن منتقل میشود. خون هم یک شاره و هم یک نوع بافت، محسوب میشود و بافت نامیده شدن آن، از آن روست که شامل مجموعهای از سلولهای ویژه است که وظایف و اعمال خاصی را بهانجام می رسانند. این سلولها در ماده? میان سلولی و زمینهای مایعی به نام پلاسما شناورند که به خون حالت شاره میبخشد.[1] به دانش بررسی خون، خونشناسی گفته میشود.
در حدود 7 الی 8 درصد وزن بدن را خون تشکیل میدهد و در انسان بالغ بطور متوسط 5 لیتر از حجم بدن را خون تشکیل میدهد.
- اکسیژن رسانی به سلولها، که توسط هموگلوبین انجام میشود.
- انتقال مواد مغذی همچون اسیدهای آمینه، گلوکز و اسیدهای چرب.
- برداشت مواد زاید همچون دیاکسید کربن، اوره و اسید لاکتیک از بدن.
- عملکردهای ایمنی با حمل گلبولهای سفید و کشف مواد خارجی با استفاده از آنتیبادیهای محلول در آن.
- انعقاد خون که یکی از عملکردهای خود بهبودی بدن است.
- نقش پیام رسانی که با انتقال هورمونها و پیام دهی در آسیب بافتی انجام میشود.
- تنظیم PH بدن
- تنظیم دمای بدن
- فعالیتهای هیدرولیک.
- گروه خونی O دهنده عمومی و AB گیرنده عموم است
خون یک بافت همبند است در شکل RBCها گلبولهای قرمز را میبینیم. پلاکتها که به صورت دانههای ریزی است.
گلبولهای سفید(WBC)خون که لوکوسیتها نامیده میشوند شامل :
- گرانولوسیتها
- مونوسیتها: لوبیایی شکل
- لنفوسیتها: هسته بسیار درشت و سیتو پلاسم نوار باریکی در اطرافش
گرانولوسیتها خود به سه دسته ذیل تقسم میشوند:
-
- نوتروفیل:هسته چند قسمتی
- بازوفیل: هسته گرانولیسیتی به صورت دانه دار
- ائوزینوفیل:هسته دو قسمتی